Πέμπτη, Απριλίου 5

La Chouffe Golden Ale

Γενικότερα, η κοπέλα μου δεν έχει προβλήματα με την αδυναμία μου για το ζύθο. Μπορεί να μου κάνει σκηνές που και που όταν ξεστρατίζει το μάτι μου σε προς την κατεύθυνση κάποιας καλλίγραμμης παρουσίας στα πέριξ, πάραυτα μπορώ να πω ότι το πάθος μου για τις μπύρες την ενθουσιάζει και πολλές φορές θέλει και η ίδια να συμμετέχει στο ιερό μυστήριο της ζυθοποσίας.

Βρισκόμασταν πριν από μερικές μέρες στις Βρυξέλλες. Μεσημεράκι ήταν και η ανάγκη για το ιερό ποτό ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Είμαστε μπροστά στο περίφημο Manneken Pis, και παρατηρώ ότι δίπλα βρίσκεται η μπυραρία "Poechenellekelder". Για την εν λόγω μπυραρία καθώς και πλείστες άλλες θα επανέλθω με συγκεντρωτική έρευνα λίαν συντόμως.

Δίχως δεύτερη σκέψη μπαίνουμε μέσα, και καθόμαστε σε ένα από τα λιγοστά ελευθέρα ξύλινα τραπεζάκια της μικρής σοφίτας στο μπροστινό μέρος του καταστήματος.

Παίρνω στα χέρια μου το κατάλογο και προσπαθώ να καταλήξω σε μια επιλογή που θα ικανοποιεί και τους δυο μας. "La Chouffe" με δυο ποτήρια, λέω στο σερβιτόρο μόλις έρχεται να πάρει την παραγγελιά μας και η κοπέλα μου, αναρωτιέται τι το ιδιαίτερο έχει αυτή η μπυρα. Δεν κρύβω ότι παρασύρθηκα και από προηγούμενο post του Brewtus, αναφερόμενο στη "αδελφούλα" της, τη McChouffe.

Μόλις έρχεται το μπουκάλι των 75cl, με το χαρακτηριστικό νάνο ξωτικό, αρχίζει η ευχάριστη εμπειρία. Για μένα επειδή είχα σκοπό να δοκιμάσω την συγκεκριμένη μπυρα και για την κοπέλα μου, που χαμογελά στη θέα της ετικέτας, γιατί όπως και να το κάνεις μια μπυρα με τόσο γουστόζικη ετικέτα προκαλεί το ενδιαφέρον του καθενός.

Μας τη σερβίρουν σε δικά της ποτήρια, κομψά και με το χαρακτηριστικό σχήμα που διατηρεί και αναμιγνύει το άρωμα από γλυκά μπαχαρικά που αναδύεται. Δυνατή, δίχως να υστερεί σε γεύση, πλούσια σε αφρό παρά το αλκοόλ της που αγγίζει τους 8 βαθμούς. Δροσερή και φρέσκια διότι φτιάχνεται με νερό από τις πήγες της Cedrogne στα όρη των Αρδεννών, οικογενειακή αλλά μοντέρνα και πλήρως εκσυγχρονισμένη βιομηχανική μονάδα ζυθοποιίας των οικογενειών Pierre Gobron και Chris Bauweraerts την Brasserie d’Achouffe.

Η τελευταία γουλιά μάς άφησε και τους δύο με μια αίσθηση απόλαυσης και χαλάρωσης. Το αλκοόλ έπαιξε το ρόλο του βέβαια, και μας έδωσε τη θέληση να ψάξουμε και να τη βρούμε ξανά στα μονοπάτια της όμορφης αυτής περιπέτειας που έχει ξεκινήσει η παρέα του Greeks for Beer, αναζητώντας νέες δυνατές μπυροσυγκινήσεις.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

καταπλητικη η συγκεκριμενη μπυραρια αλλα και η μπυρα!

επισης, οι τιμες ειναι σχετικα χαμηλες και ας ειναι διπλα στο βελγικο "παρθενωνα"!

sante!