Τρίτη, Ιουλίου 31

Alpen Stube: Σαν την παλιά καλή μπύρα


Πότε αρχίζει η ιστορία της ελληνικής μπυραρίας; Η αλήθεια είναι ότι ουδείς μπορεί να είναι ακριβής για το ποι
o είναι το πρώτο κατάστημα τέτοιου είδους. Γι’ αυτό και εμείς, άλλωστε, θα αναφερθούμε στην πρώτη που υπέπεσε στην αντίληψή μας, όταν ακόμα πηγαίναμε στο σχολείο, το 1993.

Σε μια περιοχή που ήταν ήδη γνωστή για τα αμερικάνικά της μπαρ – pub και τα εστιατόριά της για κρεατοφάγους –την περιώνυμη μπιφτεκούπολη- προστέθηκε εκείνη τη χρονιά ένα μαγαζί κατά το γερμανικό πρότυπο, που συνδύαζε τη μπύρα με τα κρεατικά. Το Alpen Stube λειτουργεί λοιπόν στη Γλυφάδα εδώ και 15 συναπτά έτη με τον ίδιο περίπου χαρακτήρα. Μπορεί στην πορεία να άλλαξε χέρια, να άλλαξε κάποιες μπύρες, να άλλαξε διακόσμηση, αλλά παραμένει εκεί μέχρι σήμερα, στον αριθμό 18 της Οδού Κύπρου.

Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα το περιστατικό που μας ανέφερε ο εκ των ιδιοκτητών του καταστήματος ότι το Αθηνόραμα το είχε καταχωρίσει αρχικώς λανθασμένα στην κατηγορία «ταβέρνες», καθώς ήταν το πρώτο μαγαζί τέτοιου είδους και δεν γνώριζε αν έπρεπε να φτιάξει ακόμα ειδική κατηγορία με την ονομασία «μπυραρίες», κάτι που αναγκάστηκε να πράξει για χάρη του Alpen Stube.

Οι φωτογραφίες από τον αύλειο χώρο-κήπο οδηγούν στη διαπίστωση ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό μέρος με προσεγμένη διακόσμηση και έμφαση στο ξύλο. Πάραυτα, εμείς προτιμάμε τα ενδότερα, το χειμωνιάτικο δηλαδή σκηνικό, λόγω ειδικών προσωπικών αναμνήσεων, αλλά και εξαιτίας της διακόσμησης, που θυμίζει λιγάκι μουσείο μπύρας. Δεν είναι τόσο κάποιες από τις περασμένες και ξεχασμένες μπύρες που αντικρίζουμε, όσο τα «αρχαία» μπουκάλια και ποτήρια της βιτρίνας, που στην πλειοψηφία τους ανήκουν στη Fix. Κάποια από αυτά, μάλιστα, είναι τόσο σπάνια πλέον, που η αξία τους χρήζει ειδικής εκτίμησης.


Τα στοιχεία αυτά συνθέτουν ένα ιδιαίτερα (μπυρο)φιλικό περιβάλλον, συνδυαζόμενο με την καλή εξυπηρέτηση από το προσωπικό και τη μεγάλη ποικιλία σε ετικέτες. Είναι μάλιστα από τα ελάχιστα μέρη που μπορεί να βρει κανείς τη Andechs Dunkel, μια αγαπημένη μας weiss, που είχαμε την ευκαιρία να πρωτοδοκιμάσουμε εκεί.

Παράλληλα, μπορεί να μη βρείτε εκεί τη φαντεζί πατέντα του μπυροσωλήνα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η μπύρα δεν είναι φρέσκια. Κάθε άλλο μάλιστα. Όλες οι βαρελίσιες έρχονται στην κατάλληλη θερμοκρασία χάρη σε ένα σύστημα σχεδιασμένο με λεπτομέρεια και ακρίβεια.

Για όλους τους παραπάνω λόγους λοιπόν, θεωρήσαμε ότι θα άξιζε τον κόπο να γράψουμε δύο κουβέντες για το συγκεκριμένο μαγαζί. Δεν θα το κάναμε όμως, αν δεν είχαμε διαπιστώσει ότι η ιδιοκτησία περιβάλλει το βασικό προϊόν που εμπορεύεται με σεβασμό και προσπαθεί να διαδώσει την κουλτούρα της μπύρας, εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο στην Ελλάδα. Γιατί καλοί επιχειρηματίες βρίσκονται εύκολα, όμως όσο δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι υπάρχει μια πολύ μικρή μερίδα πελατών τους με μεράκι και αγαθή προσήλωση στη μπύρα, μας είναι άχρηστοι.

1 σχόλιο:

Nemecis είπε...

Starbrno kai Kozel exei ? :D