Είναι από τις μπύρες που έχουμε τη δυνατότητα να εντοπίσουμε σε πολλά μέρη ανά την ελληνική επικράτεια, ήτοι σούπερμαρκετ, κάβες, μπυραρίες, αλλά και πολλά καφέ-μπαρ.
Με περιεκτικότητα 4,9% είναι σίγουρα από τις ελαφριές βέλγικες, που αναλαμβάνουν τον επιπλέον ρόλο να μας ξεδιψάσουν. Βασικό συστατικό της φυσικά πρώτ' απ' όλα το σιτάρι και μετά ακολουθεί η μαγιά με την απαραίτητη αρωματική συνοδεία φρούτων.
Από τα πιο εντυπωσιακά της στοιχεία είναι το θολό ανοιχτόξανθο χρώμα της που προδιαθέτει ευχάριστα τον δοκιμαστή. Αν και σε ποτήρι Brugs -της έτερης δηλαδή witbier που κυκλοφορεί στην Ελλάδα (σ.σ. ελπίζουμε να υπάρξει κατανόηση για το ατόπημα, καθώς ο επιφαινόμενος λόγω ελιτίστικων επιρροών δεν βάζει στη συλλογή του μονοκόματα "νεροπότηρα") - φρόντισε να μας εντυπωσιάσει.
Απο 'κει και πέρα, το Greeks for Beer θεωρεί αδιανόητο αυτή η biere blanche να συνοδεύσει φαγητό και δη κρεατικά. Στη δοκιμή, όμως, υπήρξε καλή παρέα σε μερικά σοκολατάκια ελληνικής προέλευσης.
Γενικότερα, η Hoegaarden αποτελεί σεβαστή επιλογή, ίσως καλύτερα για τη θερινή περίοδο. Το 89% που συγκεντρώνει στο ratebeer, άλλωστε, αποδεικνύει την αξία της, αν και η πικράδα που αφήνει στο τελείωμά της δεν μας φάνηκε και τόσο ευχάριστη.
* Γενικότερα στo είδος των witbier έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερο post
10 σχόλια:
Φυσικά το ατόπημα να πιείς Hoegaarden σε ποτήρι Brugs (ιδιόμορφο ποτήρι αυτό) συγχωρείται.
Να συμπληρώσω ότι η Hoeggarden παράγει μια ομώνυμη Grand Cru, αρκετά δυνατή (κοντά στο 10%) που είναι πολύ καλή μπύρα και σίγουρα όχι τόσο μαζική όσο η απλή Hoegaarden (η οποία έχει μεγάλη πέραση στην Αγγλία, για κάποιον λόγο, και μάλιστα draft).
Πρόσφατα δοκίμασα μια έτερη βέλγικη αναλόγου στυλ, την Peetermans, σε αγγλική pub, αλλά δεν ενθουσιάστικα: η Ηoegaarden είναι καλύτερη.
Βασικά η Hoegaarden είναι μια πολύ μέτρια μπύρα, ξεχωριστή γεύση αλλά τίποτα το εξαιρετικό.
Θα την έπινα μόνο αν δεν είχε Amstel (ή coca-cola) το beach bar μιας απομονωμένης παραλίας!!!
Δεν φταίει η μπύρα φυσικά για την κακία, αλλά εγώ που τις προτιμάω λίγοτερο χλωμές τις μπύρες μου.
Rockordie, ως witbier υπολείπεται πολύ της Brugs.Πρώτη φορά κι εγώ τη δοκίμασα σε παραλιακή καφετέρια, κατακαλόκαιρο γιατί δεν είχε κάποια άλλη καλύτερη. Τη θεώρησα συμπαθητική τηρουμένων των αναλογιών, μιας και η Brugs είναι πιο δυσεύρετη. Δεν είναι μπύρα για όλες τις περιστάσεις πάντως.
Brewtus βλέπω ότι καταδέχεσαι πλέον να μπαίνεις σε αγγλικέw pub και φοβάμαι μην αλλοιωθεί το γούστο σου:)
Τέλειο το χρώμα, καλό και το ποτήρι, την πικράδα τι την ήθελες? Τελοσπάντων πάρτε την προσκληση σας τώρα και οι δύο για ''το παιχνίδι των πέντε'', πληροφορίες στο μπλογκ μου.
τραγικο ποτήρι η hoegaarden ούτε για φραπε δεν κάνει!!!
με μανηταρια σχαρας είναι οτι πρέπει....
re padia stin kipro tin vrika se draft ke ine poli kali alla distixos stin a8ina den tin vrika pu8ena se draft an 3erei kapios pu exei as mu pei
Αν και προτιμώ τις πιο "βαρυές" μπύρες η Hoeggarden είναι μια απο τις αγαπημένες μου , λόγω γεύσης.
Ελλάδα μόνο σε μπουκάλι δυστυχώς γιατί draft στο εξωτερικό που την έχω πίει ήταν πολύ πολύ καλύτερη.
Αγαπημενη μπυρα. Την πινω μονο σε draft με λεμονακι,στην μπυραρια Κουρδιστο Γουρουνι στην Θεσσαλονικη.
Δυο χρονια που εμεινα στο Βέλγιο, δοκίμασα δεκάδες μπύρες. Γενικά οι Βέλγικες είναι δυνατές. Απο τ΄τε που δοκίμασα τη Hoegaarden δεν την άλλαξα. Και εδώ πάλι στην Ελλάδα, όποτε τη βρίσκω την αγοράζω. Συμφωνώ οτι σε draft είναι καλύτερη. ¨ομως είναι μια ξεδιψαστική μπύρα που διαφέρει (Αμάν με αυτη την Amstel :) Μου θυμίζει σουβλατζίδικο)
Δημοσίευση σχολίου