Στη σκιά των μεγάλων μοναστηριακών

Από τον Speculoos

Δύο αντίπαλοι με βαριά κληρονομιά, με καταγωγή διαφορετικές περιοχές που δε φημίζονται για τις καλύτερες διμερείς τους σχέσεις, με θερμοκρασία 10 βαθμών Κελσίου, η οποία ανέβαινε καθώς η μονομαχία κορυφωνόταν σε ένα περιβάλλον αφιλόξενο και καυτό 29 βαθμών.

Ονομα αντιπάλων: Achel blonde και Rochefort 8

Kαταγωγή: Φλάνδρα και Βαλλονία.

Επίσημη ενδυμασία: Μπουκάλια 330ml

Στα 7 μοναστήρια (6 για τους Βέλγους) που έχουν το δικαίωμα να παράγουν μπύρα με τον τίτλο Trappist, υπάρχουν παίχτες που ξεφεύγουν από την παγκοσμιοποιημένη Chimay ή την αγαπημένη –και ευρείας κατανάλωσης- Westmalle, οι οποίες δεν είναι τόσο δυσεύρετες όσο μία Westvletteren.

Έτσι, με διάθεση αρχικά παιχνιδιάρικη βρέθηκαν στο ψυγείο μας η ξανθιά trippel από την Φλάνδρα, 8 αλκοολικών βαθμών και η καστανοκόκκινη μεσαία (9,2 αλκοολικών βαθμών) του αββαείου Notre-Dame de Saint-Rémy, χωμένου στις παρυφές των Αρδεννών.

Και πρώτα στο χέρι η ξανθιά από το Limburg. Mε το κάτασπρο χωρίς επιγραφή καπάκι και το ανοιχτόχρωμο μπουκάλι που σου επιτρέπει να δεις ότι οι ζύμες σε αυτή την μπύρα δεν κάθονται ήρεμες στον πάτο, αλλά χορεύουν σαν τρελές νιφάδες σε όλο σχεδόν τον όγκο του μπουκαλιού. Αναπόφευκτα μέρος τους θα πέσει και στο ποτήρι, στο οποίο θα δημιουργηθεί μεγάλη ποσότητα κάτασπρου αφρου. Ενα υπόξανθο χρώμα με υποψία ιζήματος και η μεγάλη ποσότητα αραιού αφρού που εξαφανίζεται σχετικά γρήγορα αφήνοντας όμως τα σημάδια του στο ποτήρι περιμένει τον υποψήφιο καταναλωτή. Στη μύτη η μυρωδιά του αλκοόλ είναι αρκετά πιο έντονη απ’οτι θα περιμέναμε από μια Trippel οκτώ μόλις βαθμών. Στο στόμα δε, η έντονη γεύση ζύμης αρχικά κυριαρχεί οποιασδήποτε άλλης γεύσης. Και λίγο μετά η αιθανόλη ξανακάνει την εμφάνισή της μαζί με μια γλυκίζουσα γεύση, πάντα υπό την επίδραση της ζύμης και με ένα έντονο –αν και λίγο ξηρό- τελείωμα δέρματος. Οι ιδιαίτερες γεύσεις ζύμης και δέρματος κάνουν την Achel μια μπύρα ιδιόμορφη και ιδιότροπη. Για να φανούμε ευγενείς θα αρκεστούμε να πούμε ότι πρόκειται για μπύρα που ψάχνει ουρανίσκους με ανησυχίες (οι οποίοι όμως δε θέλουν και κάτι τρομερά πολύπλοκο).

Το γήπεδο ήταν πια ελεύθερο για να κάνει παιχνίδι η –κατ’όνομα- οχτάρα από τη Βαλλονία. Χωρίς αντίπαλο πλέον, το χαρακτηριστικό πράσινο καπάκι φεύγει από το μπουκάλι και το περιεχόμενο του μπουκαλιού (χωρίς το ίζημα που εδώ κάθεται ήρεμα σε ένα χοντρό στρώμα στον πάτο) αδειάζει στο ποτήρι. Από αυτό το σημείο κιόλας η φλαμανδή αντίπαλος έχει πάρει την άγουσα για τα αποδυτήρια... Ελκυστικό σκούρο καστανοκόκκινο χρώμα, με πυκνό μπεζ αφρό που μένει στο ποτήρι. Στο στόμα θέλει να μοιάσει στην καλτ δεκάρα αδερφή της. Δεν είναι, αλλά διατηρεί την έντονα ανθρακούχα αίσθηση και την παιχνιδιάρικη διάθεση. Γλυκίζουσα με αρώματα σοκολάτας, καραμέλας και γλυκών φρούτων, κυρίως σταφίδας που δένουν με την αίσθηση οινοπνεύματος. Εξαιρετικά πολύπλοκος χαρακτήρας που φανερώνεται από την πολύ μακρά της επίγευση που χαρίζει κάθε γουλιά. Δεν είναι συνηθισμένη μπύρα αλλά η προσπάθεια αξίζει. Όπως αξίζει σίγουρα και η παλαίωσή της.

Νικήτρια λοιπόν η γαλλόφωνη εκπρόσωπος σε μια μονομαχία που μας ξάφνιασε όχι τόσο με την έκβασή της αλλά κυρίως με την ευκολία της επιβολής της Rochefort.

Τις μπύρες τις προμηθευτηκαμε από μεγάλο βέλγικο σούπερ μάρκετ, με τη Rochefort 8 να στοιχίζει 1,01€ και την Achel blonde να τιμάται λίγο ψηλότερα στα 1,09€.

.