Eνας (μπυρο)τουρίστας στις Βρυξέλλες: Μέρος Α’

Οι παροικούντες στις Βρυξέλλες και θαμώνες ετούτου του μπυρολογίου ίσως να μη συμφωνήσουν με τη δική μου προσωπική οπτική της πόλης που διαμένουν, την απόψη δηλαδή ενός τουρίστα. Ομολογώ, όμως, ότι η μπυροφιλική αναζήτηση είναι αυτή που με πήγε στην πρωτεύουσα του Βελγίου και της ΕΕ, χωρίς να έχω περαιτέρω αξιώσεις. Και μεχρί εκεί έφτασα: Ικανοποιημένος από την άφθονη και φθηνή για τα ελληνικά δεδομένα μπύρα, που προσφέρεται σε μια μέτρια έως αδιάφορη για τα δυτικοευρωπαϊκά δεδομένα πόλη.

Ας ξεκινήσουμε από το προφανές. Δεν είναι δυνατόν σε μια και μίση μέρα να γυρίσεις τις Βρυξέλλες. Δεν είναι; Κι όμως αγαπητοί φίλοι του ευλογημένου ποτού, όχι μόνο να δείτε την πόλη προλαβαίνετε αλλά και να καθίσετε σε μια από τις γραφικότατες μπυραρίες και να απολαύσετε τον Ιερό Ζύθο παρέα με κάποιο ελαφρύ έδεσμα.

Η αποτελεσματικότητα είναι απόρροια ορθολογιστικού σχεδιασμού όσον αφορά τα ταξίδια και αυτό ακριβώς έκανα. Goggle Earth, αναζήτηση στο Διαδίκτυο για μπυραρίες και αξιοθέατα και όλα είναι έτοιμα.

Ξεκινάμε λοιπόν από την Grande Place. Όμορφο μέρος, κατ' εμε το ομορφότερο μέρος των Βρυξελλών μαζί με τα γραφικά σοκάκια σε ακτίνα 200 μέτρων. Από εκεί και πέρα είχα την εντύπωση ότι βρισκόμουν στην Αθηνά μεταξύ Μεταξουργείου και Ψυρρή με τις πινακίδες σε γαλλικά και φλαμανδικά. Κακή ρυμοτομία, μέτριο βιοτικό επίπεδο, κακοί δρόμοι και στενάχωρα πεζοδρομία. Το κέντρο των Βρυξελλών είναι μια τυπική εργατική πόλη του βορρά που ταιριάζει περισσότερο στην Ανατολική Γερμανία παρά τη Γαλλία.

Και ενώ περπατάς και ψάχνεις κάτι να σε συγκινήσει, άξαφνου βρίσκεσαι μπροστά στο επιβλητικό Palais de Justice, Θέμιδος Μέλαθρον επί το ελληνικότερο, και λίγα μέτρα παραπέρα ακολουθείς την Avenue Louise, ένα δρόμο που θυμίζει την Μεταξά στη Γλυφάδα ακόμα και στο τραμ που τη διασχίζει. Μαζί με την Rue Neuve, το δεύτερο εμπορικοτερο δρόμο των Βρυξελλών η Rue Louise είναι η καρδιά και ο πνεύμονας αντίστοιχα της πόλης με τα καταστήματα αρωμάτων, ρούχων, υποδημάτων και προϊόντων τεχνολογίας.

Όταν βρίσκεσαι εκεί λοιπόν, βρίσκεσαι σε άλλη πόλη. Νεανικός πληθυσμός, ζωή, φασαρία της πόλης, και γλυκές μυρωδιές φρεσκοψημένης βάφλας με σοκολάτα …..

Ακολουθώ το χάρτη μου για να φτάσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο βρίσκεται σε μια αρκετά συμπαθητική γειτονία των Βρυξελλών. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν κι άλλες τέτοιες γειτονίες αλλά στις διαδρομές που εγώ κάλυψα είχα την εντύπωση ότι περπατώ στον Κολωνό. Και μη βιαστεί κανείς να μιλήσει γιατί είμαι γέννημα θρέμμα δυτικών προαστίων και δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Αλλά πώς να το κάνουμε, όταν έχεις ζήσει στο Παρίσι και έχεις επισκεφτεί την Πράγα, οι Βρυξέλλες δεν είναι το καλύτερο σου. Στα προτεινόμενα είναι το Palais Royal, Park de Bruxelles, ο Καθεδρικός Ναός κυρίως όπως και οι άλλοι ναοί της πόλης, το Manneken Pis, Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το αρχηγείο του ΝΑΤΟ, καθώς και ορισμένα αλλά κτίρια και κτίσματα χαρακτηρίζουν την πόλη.

Το ποστ αυτό έχει και δεύτερο μέρος, κατ’ εξοχήν μπυροφιλικό αυτή τη φορά, με αναλυτικές συγκριτικές εντυπώσεις από τις μπυραρίες που επισκέφθηκα.