DIVER ** Τρώγε πλήρωνε και μην μιλάς…

Έχουμε την τύχη ή την ατυχία ενίοτε να έχουμε επισκεφτεί πολλά ζυθεστιατόρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Άλλα μας άρεσαν και άλλα όχι, σε κάποια υποδέχτηκαν τα σχόλια μας με ευχαρίστηση και σε κάποια άλλα με σκεπτικισμό. Πουθενά όμως δεν γύρισε ο υπεύθυνος καταστήματος να μας ειρωνευτεί και να μας πει ότι δεν μας θέλει για πελάτες του.

Την περασμένη Δευτέρα, επισκεφτήκαμε με τον Quadrupelius και μια συνάδελφο μας, τον Diver στο Εμπορικό Κέντρο Καλλιθέας στην Δαβάκη. Αφού ενημερωθήκαμε ότι στο ‘άδειο’ εκείνη την ωρα (21:15) κατάστημα, που δεν έχει χώρο για μη καπνίζοντες παρά μόνο στο αίθριο (τον χειμώνα θα μπορείτε να απολαύσετε πραγματικά παγωμένη μπύρα), μας υπέδειξαν ότι μας επιτρέπουν να καθίσουμε σε ένα τραπέζι δίπλα στην ανοιχτή πόρτα του καταστήματος. Προφανώς επειδή ήταν άδειο το κατάστημα θα ήταν καλό να φαίνεται ότι υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε εκεί.

Έπειτα από δεκαπέντε περίπου λεπτά, στο κατάστημα με πληρότητα 3 τραπεζιών, ήρθε ο υπεύθυνος για να παραγγείλουμε. Ζητήσαμε λοιπόν μια σαλάτα Diver, λίγο διστακτικά, μια ποικιλία λουκάνικα και από μια μπύρα ο καθένας.

Foul 1^ο: Ρωτήσαμε εάν υπάρχει Gouden Carolus Tripel και μας αντιπροτάθηκε Dominus Triple. Σαν να λέμε ότι Ferrari και Fiat είναι ένα και το αυτό δηλαδή.

Foul 2^ο: Ζητήσαμε ποικιλία λουκάνικα, και μας αντιπροτάθηκε εάν επιθυμούμε και τυριά με την ποικιλία, κάτι το όποιο αρνηθήκαμε. Μετά, αντιπροτάθηκε η λύση της ποικιλίας για 3 άτομα. Δεν αρνηθήκαμε στην λογική ότι η κανονική ποικιλία εχει 7 λουκάνικα οπότε θα είναι λογικό η άλλη να εχει τουλάχιστον 10 και να κοστίζει το πολύ 30% παραπάνω.

Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.

Αφού ήρθε η ποικιλία όπου διαπιστώσαμε ότι τα λουκάνικα ήταν μόλις 9, (7 με την προσθήκη ενός καμένου winnie και ενός απροσδιορίστου προελεύσεως) λίγα λεπτά αργότερα ήρθε και η λυπητερή. Η ποικιλία είχε τιμολογηθεί 35% επιπλέον της κανονικής. Δηλαδή πληρώσαμε 7€ επιπλέον για δυο λουκάνικα. Αναζητήσαμε λοιπόν τον υπεύθυνο, ώστε να εκφράσουμε αφενός την απορία μας και αφετέρου την δυσαρέσκεια μας. Η απάντηση του υπευθύνου στο ερώτημα του Quadrupelius για το ποσά λουκάνικα θα έπρεπε να εχει η ποικιλία ήταν ότι 6 εχει η κανονική και 9 η των 3 ατόμων. Μάλιστα μας ανέφερε ότι επειδή είναι φίλος και γνωστός με τους ιδιοκτήτες του Ζύθου, του Vale Vale και της Βύνης, γνωρίζει ότι εχει καλύτερη και φθηνότερη ποικιλία.

Foul 3^ο: Ο Ζύθος και το Vale Vale έχουν και πλουσιότερες και φθηνότερες ποικιλίες. Ο Diver είναι στο ίδιο επίπεδο με την Βύνη, που ειδικά το τελευταίο διάστημα εχει κάνει άλματα ποιότητας στην κουζίνα.

Όμως κάναμε το Μέγα λάθος να το αναφέρουμε αυτό, οπότε και ακoλούθησε το εξής εξοργιστικό από μέρους του υπευθύνου: ‘Δεν θα κάτσω να συζητήσω για το αν έχω 6, 7 ή 7 παρά τέταρτο λουκάνικα και δε βρίσκω καθόλου φιλικό το σχόλιο σας’. Αντέτεινα ότι η κριτική γίνεται διότι θα θέλαμε να είναι καλύτερη η εικόνα του εν λόγω καταστήματος. Στου κουφού την πόρτα όμως όσο θέλεις βρόντα. Η απάντηση του ήταν ότι τα σχόλια μας είναι επιθετικά και άρα του είναι αδιάφορα.

Foul 4^ο και τεχνική ποινή άρα αποβολή: Η στάση του καταστηματάρχη ότι στην Αθήνα των 4 εκατομμυρίων υπάρχουν πολλά κορόιδα και άρα εσάς που είστε σκεπτόμενοι δεν σας έχω ανάγκη είναι επιεικώς απαράδεκτη.

Κλείνω λοιπόν, λέγοντας ότι αυτή η κακή νοοτροπία, θα στηλιτεύεται από εμάς, που την υφιστάμεθα, διοτι δεν εξαρτώμεθα από ΚΑΝΕΝΑΝ και δεν έχουμε ανάγκη από την διαφήμιση ΚΑΝΕΝΟΣ. Θα χαρούμε να βρούμε και άλλους μαζί μας, και θα χαρούμε ακόμα περισσότερο όταν αυτοί οι ‘εξυπνάκηδες’ επιχειρηματίες αλλάξουν νοοτροπία.

Τότε πρώτος θα γράψω τα καλά σχόλια…μέχρι τότε….

‘Good evening and Good Luck’.

Brugsbierfestival - Φεστιβάλ Μπύρας Μπρυζ 2009

Φίλες και φίλοι με πολύ χαρά σας ανακοινώνουμε ότι το Greeksforbeer θα ταξιδεψει στη γραφική πόλη της Bruges στις 14 και 15 Νοεμβρίου με σκοπό να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας από εκεί που χτυπάει η καρδία της παραγωγής του ευλογημένου ποτού.

Ο Raclettist και ο Quadrupelius το πήραν απόφαση να ταξιδέψουν για να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας από ένα αυθεντικό φεστιβάλ μπύρας. 67 διαφορετικές ετικέτες, 6 (έξι) τραπιστικές και πολλές άλλες όλες μαζί στην Κεντρική Πλατεία της πόλης, δίπλα στο πασίγνωστο καμπαναριό του Belfry. Η σκέψη και μονό αρκεί να σε κάνει να μετράς τα λεπτά μέχρι το πρωινό της 14^ης Νοεμβρίου που αναχωρούμε από το Ελευθέριος Βενιζέλος.

Όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα των διοργανωτών, στην είσοδο θα μπορούμε να αποκτήσουμε στην τιμή των 3€ το δοκιμαστικό ποτήρι των 15cl και μάρκες προς 1,25€ έκαστη. Οι διοργανωτές ισχυρίζονται ότι κάθε γέμισμα θα αντιστοιχεί σε μια μάρκα, όπου θα δίνεις το ποτήρι σου το όποιο θα καθαρίζεται και θα γεμίζει με την μπύρα της επιλογής σου. Παρόντες θα είναι οι ζυθοποιοί οπότε ευελπιστούμε ότι τουλάχιστον αρχικά θα έχουμε την απαραίτητη διαύγεια ώστε να τους ζητήσουμε μερικές πληροφορίες.

Επειδή ούτε είμαστε ούτε ποτέ ισχυριστήκαμε ότι είμαστε αυθεντίες, αναμένουμε από εσάς να μας πείτε, εάν θέλετε, τι πληροφορίες θα σας ενδιέφερε να σας μεταφέρουμε από το ταξίδι μας. Ευελπιστώ προσωπικά στη νέα μας εποχή μέσα από το ιστολόγιο αυτό, να έχουμε μια σχέση πιο διαδραστική και συνάμα πιο διασκεδαστική για όλους μας.

Η ΜΠΥΡΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Fuller’s ESB Champion Ale

Ανοίγουμε ορίζοντές, ανοίγουμε φτερά, ανοίγουμε το μπυρολόγιο σε κάθε φίλο της Μπύρας.

Dokimos wrote....

Οι αγγλικές μπύρες έχουν πολλούς οπαδούς, ειδικά σε χώρες όπου η βελγική μπυροκουλτούρα δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη (βλέπε Ελλάδα). Αρκετοί είναι αυτοί μάλιστα που θεωρούν ότι οι Άγγλοι είναι αυθεντίες στην παρασκευή μπύρας και το κυριότερο επιχείρημά τους είναι η αρκετά μεγάλη ποικιλία που υπάρχει σε ετικέτες, εμφιαλωμένες καθώς και draught. Σαθρό επιχείρημα θα μου πείτε (η ποικιλία δεν σημαίνει απαραίτητα και ποιότητα), χωρίς να αναφερθούμε καν στο γεγονός ότι οι ''μπυρογνώστες'' αυτοί παραβλέπουν φυσικά τεράστιες παραδόσεις όπως η Βελγική, η Γερμανική ή η Τσέχικη.

Περί ορέξεως όμως κολοκυθόπιτα... Αυτά που πραγματικά παραδέχομαι στους Άγγλους είναι η ύπαρξη μπυροκουλτούρας (π.χ. πολλά μπυροφεστιβάλ, συζήτηση γύρω από τη μπύρα, εισαγωγές από όλο τον κόσμο) από πολύ παλιά, και ο επαγγελματισμός τους με τη συνεχή ενασχόληση και βελτίωση του προϊόντος. Και από κατανάλωση εδώ που τα λέμε δεν πάνε πίσω, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ξέρουν και να πίνουν

Μην με παρεξηγήσετε αλλά προσωπικά βρίσκω τις Αγγλίδες μέτριες. Και έχω δοκιμάσει αρκετές. Οι περισσότερες χωρίς ιδιαίτερο άρωμα, με ανύπαρκτη γεύση - συχνά μεταλλική - και το χειρότερο για μένα, μηδαμινό αφρό, δεν νομίζω να δικαιώνουν τους θαυμαστές τους - κάθε άλλο! Θυμάμαι το GreeksforBeer τις είχε αποκαλέσει παλιά το όνειδος της πρώην κραταιάς Βρετανικής αυτοκρατορίας, όχι άδικα εδώ που τα λέμε... Ευτυχώς ωστόσο υπάρχουν πάντοτε λαμπρές εξαιρέσεις στους κανόνες και μία από αυτές θα σας παρουσιάσω σήμερα. Πάμε να δούμε από κοντά μία αγγλική μπύρα που μπορεί να σταθεί με άνεση δίπλα σε βελγίδες, τη Fuller's ESB (http://www.fullers.co.uk/rte.asp?id=207).

Η Fuller's ESB Champion Ale είναι μία bitter ale περιεκτικότητας 5.9% σε αλκοόλ (5.5% στο βαρέλι) που πρωτοβγήκε στην αγορά το 1971. Τότε ήταν από τις πιο δυνατές draught που κυκλοφορούσαν στη Μ. Βρετανία και σε συνδυασμό με τη γεύση της απέκτησε γρήγορα μεγάλη φήμη. Έχει συμπεριληφθεί μάλιστα στη λίστα του CAMRA http://www.camra.org.uk/ (Campaign for Real Ale) από το 1978 και έχει λάβει αρκετά μετάλλια σε μπυροδιαγωνισμούς παγκοσμίως.

Σερβιρισμένη στο υπέροχο ποτήρι της τύπου sniffer, το βαθύ κεχριμπαρί, σχεδόν καφετί χρώμα, και ο κρεμώδης λευκός αφρός της δημιουργούν μία πανέμορφη παρουσίαση. Κλασικά ο αφρός σχηματίζει ένα στρώμα περίπου 3 εκατοστών προτού αρχίσει να υποχωρεί. Το άρωμα της Fuller's ESB είναι με μία λέξη ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!

Να μην θεωρηθεί ύβρη αλλά νόμιζα ότι παράγγειλα Βελγίδα... Πολλά φρούτα, πολλή βύνη (όχι και τόσο χαρακτηριστικό των extra/premium bitters) και κάτι σε καραμέλα συνθέτουν ένα υπέροχο, πολύπλοκο μπουκέτο αρωμάτων που απαιτεί την απερίσπαστη προσοχή σου! Η γεύση δικαιώνει το απίστευτο άρωμα της και επιβεβαιώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη φήμη της, πείθοντας και τον πιο δύσκολο μπυροπότη ότι πρόκειται για μπύρα εξαιρετικής ποιότητας και ανώτερου επιπέδου. Γεμάτη, φανερώνει από την αρχή ένα πλούσιο χαρακτήρα μαγιάς και φρούτων (κυρίως πορτοκάλι και εσπεριδοειδή) που δένει άψογα με γλυκά στοιχεία καραμέλας. Το τελείωμα φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό του είδους της, πικρό και ξηρό με μεγάλη διάρκεια. Ισορροπημένη και ευκολόπιοτη, η Fuller's ESB ξαφνιάζει ευχάριστα και αποτελεί αξιόπιστη επιλογή πιστεύω ακόμα και για session beer.

Όποιος δεν πιστεύει, ας δοκιμάσει! Εγώ σταμάτησα στις τρεις Βαθμός: 8.5/10

(A- το BeerAdvocate, 93/100 το RateBeer)

PS: Η συγκεκριμένη μπύρα δημιούργησε σχολή στις ΗΠΑ, αφού μετά την εισαγωγή της οι Αμερικάνες του είδους υιοθέτησαν την ονομασία ESB (Extra Special Bitter)