Ιδού λοιπόν τα μέλη του Greeks_for_Beer επί το έργον, δοκιμάζοντας μια καινούργια Raclette τη συνοδεία Corsendonk Agnus (σε ποτήρια Gouden Carolus).
Τα τυριά είναι γερμανικά, όπως και τα λουκάνικα (Weisswurst- συνήθως τα λευκά λουκάνικα καταβροχθίζονται έως τις δώδεκα εκάστης μεσημβρίας, εμείς όμως κάναμε την υπέρβαση και τα τιμήσαμε βράδυ). Δοκιμάσαμε τυρί με πιπεριά (πολύ καλό), τυρί με τσουκνίδα (καλό), διάφορα άλλα γερμανικά με δύσκολες ονομασίες (πολύ καλά για μπύρα) και ένα μάλλον περίεργο πράσινο τυρί (βλ. φωτό), το οποίο ίσως να μην ήταν τόσο καλή ιδέα.
Η Raclette απέδωσε τα μέγιστα, τα λουκάνικα έπεφταν ηδονικά στο καφτό τυρί με φοβερή ευκολία, η δε Corsendonk επιβεβαίωσε την σταθερή της θέση στις καρδιές μας.
Το μεγάλο προσόν της Raclette είναι η τελετουργία που προϋποθέτει: εύκολη στη χρήση, ευνοεί την κοινωνική συναναστροφή και την έκφραση των πλέον κτηνωδών βουλιμικών ενστίκτων. Επί πλέον, ο καθαρισμός της είναι πολύ εύκολος.
8 σχόλια:
Re paidia ti eikones einai autes! Prepei na ta timisate deontws! Xairomai pou eiste synepeis me tis yposxeseis sas! Kali xwneyi!
Σ' ευχαριστούμε δοκιμε, ακόμα όμως δεν έχω χωνέψει το πράσινο τυρί, κι ας έχει περάσει ένας μήνας:)
Οπως λέει και ο γερμανοτραφής Brewtus, αυτό το είδος τυριού είναι μόνο για να μπαίνει άψητο στα σάντουιτς, και όχι για ψήσιμο, όπως καταχρηστικά πράξαμε έμεις, δίνοντας έναν πιο καλτ τόνο στο γεύμα μας...
μ αρεσει πολυ το μπλοκ σου.
μιλαει για το αγαπημενο μου ποτο.την μπιρα.
τα Weisswurst ποτε στο γκριλ.βραστα κανα πενταλεπτο σε κοχλαστο νερο.
ποτε με μαυρη μπιρα.παντα με weizen και με κουλουρι.μπρετζελ.
και με σενφ.μουσταρδα.
μακια μακια απο βαυαρια!!!
onomatodosia, ορθές οι παρατηρήσεις σου-τα Weisswurst είναι ιδανικά βραστά σε γαβάθα με νερό και δεμένα τα άκρα τους... και μπόλικο Sauerkraut χωριστά. Αλλά είπαμε, σε μεταμοντέρνους καιρούς πειραματιζόμαστε! Την επόμενη φορά πάντως θα είμαστε πιο πιστοί στις παραδόσεις.
ορεκτικότατες, τόσο οι φωτό όσο και η περιγραφή.. συγχαρητηρια!! αν και αυτό το πρασινο πράγμα δειχνει μάλλον επικίνδυνο, πρέπει να σκοτώνει στα 2 μέτρα!
θα ήθελα να σας παρακαλέσω να κάνετε ενα post για τη μικροζυθοποιεία Πειραϊκή. προσωπικά, πιστεύω ότι οι μπύρες της δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, αλλά, η προσπάθεια αξίζει της υποστήριξης μας. Δε συμφωνείτε;
Μπυρολάγνε (τέλειο nick!) οπωσδήποτε θα γράψουμε για την Πειραϊκή.
Έχω δοκιμάσει τις μπύρες της, με ιδιαίτερη αδυναμία στην Pale Ale.
Όχι μόνον της αξίζουν ΠΟΛΛΑ συγχαρητήρια για την προσπάθεια, αλλά κερδίζει και εύσημα για την ποιότητα και την γεύση της. Οι μπύρες της είναι όντως ποιοτικές, ισορροπημένες, προσαρμοσμένες στα καθημάς δεδομένα.
Stay tuned για περισσότερα σχετικά με την Πειραϊκή στο πολύ άμεσο μέλλον (να βρούμε κάνα μπουκάλι ακόμα!)
Μετά το μπλε τυρί, το πράσινο... Να δω τι άλλο θα ακούσουμε. Ισως κανένα ροζ τυρί με λαχανί βούλες...
Αλλά μιας και είστε τόσο τολμηροι στις γευστικές δοκιμές δεν δοκιμάζετε και εκείνη την καινούργια "ιδιαίτερη" μπυρίτσα με το ζωμό βοδινού κρέατος και τη βύνη, ονόματι "Kwispelbier"? Ολο και κάποιος απο εσάς θα μπορέσει να προμηθευτεί ένα μπουκαλάκι εξ Ολλανδίας.
Για να σας δω...
Υ.Γ.: Αν πάρει καλές κριτικές να τη συστήσω και στο κυνηγοσκυλάκι της φιλενάδας μου.
Εύχομαι πολλές επισκέψεις στο blog σας!
...Ανθρώπινες και μη!
milforebeer, το πράσινο τυρί ήταν όντως φονικό πράμα. Υπάρχουν φωτογραφίες που πολύ απλά δεν τολμάμε να δημοσιεύσουμε και αναγκαστήκαμε να λογοκρίνουμε. Ωστόσο, παρόλη την αηδιαστική του εμφάνιση δεν είχε παρενέργειες, ήταν μάλλον ουδέτερο γευστικά.
Η μπύρα που λες ακούγεται ενδιαφέρουσα. Την έχεις δοκιμάσει; Γράψε μας πώς σου φάνηκε.
Υ.Γ.Είναι πασιφανές ότι αυτό το blog δεν απευθύνεται σε φυσιολογικούς ανθρώπους, αλλά σε πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις...
Δημοσίευση σχολίου