Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 5

Delirium café: Παραλήρημα μπύρας


Γνωστό σε μας από πριν, ρωτήσαμε έναν κοκκινομάγουλο μεθυσμένο στην είσοδο της Γιορτής, αν ξέρει πού βρίσκεται το Delirium café. Εκείνος τρεμουλιαστά μας μίλησε κολακευτικά για την επιλογή μας, λέγοντας ότι «εκεί έχει 2000 μπύρες και καλά κάνετε και ρωτάτε». Στη συνέχεια μάς έδωσε δυσνόητες οδηγίες, οι οποίες πάντως χρησίμευσαν ώστε να αρχίσουμε να ξετυλίγουμε την άκρη του νήματος. Μάλιστα, υποσχέθηκε ότι θα έλθει κι αυτός εκεί αργότερα να μας βρει...

Τελικά, αφού βάλαμε τα Γαλλικά μας σε δοκιμασία τουλάχιστον 5-6 φορές και αφήσαμε απλόχερα να διαχυθεί στους πεζόδρομους η γλυκύτατη, σχεδόν μουσική, προφορά μας, μιλώντας με μαγαζάτορες της περιοχής, το ανακαλύψαμε.

Δίπατο, με το μπαρ στο υπόγειο, μας φόβισε λίγο στην αρχή γιατί η ατμόσφαιρα έμοιαζε αποπνικτική. Το φόβο όμως διαδέχτηκε το συναίσθημα της έκπληξης όταν αντικρίσαμε τον κατάλογο κι αρχίσαμε να τον ξεφυλλίζουμε. Δεν ήταν παραμύθι το τσιτάτο σλόγκαν «2004 μπύρες – οι περισσότερες στον κόσμο».

Μετά την αρχική μας συμφόρηση, που προκλήθηκε από το εύρος των επιλογών, πήγαμε στο μπαρ και παραγγείλαμε, βρίσκοντας μάλιστα θέση στην μπάρα. Η 12άρα Bush από βαρέλι ήταν έξοχη εμπειρία και γνωστή στους φίλους της βέλγικης μπύρας, ενώ καταπληκτική ανακάλυψη υπήρξε η La fin du Monde, ομόσταβλη της Maudite από το γαλλόφωνο Καναδά. Μπύρα της βραδιάς, όμως, στέφθηκε χωρίς δισταγμό η βαρελίσια La Rulles.

Κατά τ’ άλλα το περιβάλλον ήταν εντελώς μπυροφιλικό, χωρίς να υπάρχει ούτε σπιθαμή αδιακόσμητη με ντεκόρ μπύρας. Η πελατεία ήταν κυρίως ηλικίες 18-30, άλλοι γνώστες του θείου ποτού και άλλοι απλοί τουρίστες που είδαν φως και μπήκαν.

Το σέρβις άψογο με τους μπάρμεν να δουλεύουν σε αδιανόητους ρυθμούς και να παραδίδουν μαθήματα γρήγορου και σωστού σερβιρίσματος. Μάλιστα, προς στιγμήν, χωρίς να το επιδιώκουμε, και μετά τη δεύτερη μπύρα, αντιληφθήκαμε ότι η μπαργούμαν είχε το συνήθειο να τοποθετεί τη φιάλη ανάμεσα στα στήθη της προκειμένου να τη σταθεροποιήσει για να χρησιμοποιήσει το ανοιχτήρι. Φυσικά δεν είχαμε την αναίδεια να ρωτήσουμε αν αυτό ανήκει στη ντόπια φλαμανδική τεχνοτροπία ανοίγματος της μπύρας ή ήταν απλά το προσωπικό στιλ της κοπέλας, συνεπώς το θέμα έληξε εκεί.

Γενικότερα, το μαγαζί δικαίωσε τις προσδοκίες μας μέχρι κεραίας. Κι ενώ η ομώνυμη μπύρα-σπόνσορας με τα ροζ ελεφαντάκια δεν χωράει στις αξιόλογες επιλογές, όταν κάποιος βρίσκεται στο Βέλγιο, το Delirium café αποτελεί από καταπληκτικό αξιοθέατο μέχρι αξέχαστη εμπειρία.

5 σχόλια:

rockordie είπε...

Μπορείτε πάντα να ανοίξετε ένα κατάστημα franchise (έτσι λέει στο site τους) για να μην σας λείψει ποτέ τίποτα από μπύρα.

KitsosMitsos είπε...

Εύγε. Συνέχεια στα αφιερώματα. Πάντως, όπου ταξιδεύω εξωτερικό προβλέπω χώρο ή εξτρά τσάντα για τα αποδεικτικά... Συλλογή από μπύρες, βλέπεις.

greektrappist είπε...

Rockordie οι όροι της αγοράς είναι σκληροί, ειδικά για όσους είναι αδαείς όπως εμείς.
Kitsomitsos, εγώ προτιμώ τα ποτήρια.
Πάντως στο Βέλγιο, το υποσχέθηκα στον εαυτό μου, όταν ξαναπάω θα πάρω αυτοκίνητο για να φέρω πολύ πράγμα πίσω.

KitsosMitsos είπε...

Και ποτήρια, όταν προκύπτει, κυρίως τις βασικές κατηγορίες για να έχω να σερβίρω στο σπίτι. Τα μπουκάλια όντας πιο χρωματιστά, γεμίζουν το χώρο και το μάτι. Καλές μπυροποσίες.

DeliriumTremens είπε...

Ζηλεύω αφορητοαφάνταστα.
ΠΑλιοχαρακτήρες!