Κυριακή, Σεπτεμβρίου 27

Lord of the Beers - Part I Bavarian Fellowship

Greece is suffering the tyranny of a multinational brewery’s monopoly that makes it impossible to buy and enjoy beer at reasonable prices. They use whatever means possible to keep us in the dark. They monopolise the market with cheap lager beer. However a small group of people, an undercover organization secretly works its way through the internet. Our aim is to provide information to the People, on how things work abroad. In order to achieve our aim we will travel to Munich, where our liaison will guide us into the heart of Bavarian Breweries. Our journey, our Holy Mission, will take us to Belgium and France as well.

It’s a cold November night in Athens. Me and my partner Quadrupelius are trying to get some sleep, but the anxiety for our mission makes it impossible. Early in the morning we are flying to Munich. Our flight leaves on time and we are scheduled to arrive at 8.20. Indeed after a 3-hour flight over the Adriatic and the Alps we land in Munich. We are faced with fierce weather conditions, but we are determined to overcome every obstacle. Everything is covered in snow, and the temperature is -5C. As we exit the terminal, snowflakes give us a chilling welcome. We quickly make our way in the rail station. Our liaison Kathi is waiting for us in Pier 2.

We take the first train into Munich and head to the City Centre for a Bavarian Breakfast. Our first stop is the DER PSCHORR brewery, which is located in the historical city center directly at the famous Viktualienmarkt. Now ours hearts are beating faster than before. We walk through the heavy wooden gates of the building and help ourselves to a cozy table next to the staircase and opposite the bar.

Kathi helps us with our order as our German is a bit ‘rusty’ at the least. Suddenly I realize Quadrupelius is looking at the Menu, he is still, like he is not breathing. Not a reaction I would expect. I ask what the matter is but instead of an answer, he passes me the menu, pointing at the prices….3.70€ for a half a litter Weiss. In Munich, I might add, where the average wage for workers is 19€/hour.

That’s a fact for all of us back home to take into account next time they ask you for 6-8€ for the same amount of Weiss. You don’t have to make a fuss about it, simply inform the waiter that the price is outrageous and the only reason you are there is, because our great government is unable to imply anti-monopoly rules and regulations, in any other case they would face great fines for profiteering.

Two hours later, and after having consumed some of the finest Bavarian white sausages with mustard-honey sauce and a couple of Weiss beers, we decide to make a tour of the City. We walk through magnificent parks, beautiful squares and lovely markets for hours. Hunger strikes once again.

This time we are heading to Augustiner Keller in Arnulfstrasse 52. Although the garden is a perfect place to dine in spring, the cold is prohibiting, and at a -8 temperature our beer would be more than chilling cold. We order a platter with a variety of sausages and some Weiss beers and enjoy the warm environment and the excellent service of this traditional Bavarian restaurant.

After a long day a good night sleep would seem perfect. However Kathi is determined to spoil us even more. As she parks the car, she asks for some help with the groceries. To our great surprise she has bought for as a 24 bottle case with a variety of beers. Now, would you pass on a chance to taste some more beers? We didn’t. We tasted, Andechser Hell and Andechser Dunkel brewed at the ‘‘Holy Mountain’’ above the eastern shore of Lake Ammersee in the middle of Upper Bavaria’s Five-Lakes Region, Andechs Monastery. Then we moved on to tasting an Augustiner Bräu Lagerbier Hell and an Augustiner Bräu Edelstoff, from Kellerareal at the Landsberger Strafe, where Augustiner Brewery stands since 1885. It is worth mentioning that the brewing water, which has outstanding drinking quality, is pumped up from a firm-own well at a depth of 230 m. and becomes the principal elements of those fine beers. I definitely remember at that point moving into my sleeping bag and fading out to a wonderful nirvana never experienced before.

The morning after, we woke up craving for a delicious Bavarian-style breakfast. The snow-covered Munich, covered in partial sunlight this time was even more beautiful. Kathi was kind enough to escort as to Hofbräuhaus. What a better way to start your day with a 1lt of Hofbräu Weiss (6.90€) and 2 original Munich veal sausages from the HB butchery escorted by an oven-fresh pretzel and sweet mustard. Having enjoyed and tasted many different beers, a tour of the city and the exceptional hospitality and company of our liaison, Kathi, we make our way to the Airport. Our mission is not over yet, and our journey continues to Belgium where we will visit the Halve Mann Brewery.

14 σχόλια:

Mixos είπε...

Use of English, part I
Hi ... My name is Mixos. I like drinking Bavarian beers and eating white sausages. Next time I'll tell u where I'm living! So, what's your name fellow??

P.S. I forgot to mention that yesterday night I had a bad dream: I was in Munich. I visited Der Pschorr brewery. I asked for the menu but the waiter told me: "you don't have to ... There is only one beer you could find here. We serve Amstel!"

Raclettist ... Quadrupelius ...
May the saints bless your glasses!

KitsosMitsos είπε...

Αυτές είναι βόλτες. Ότι ζηλεύω δε νομίζω ότι χρειάζεται να το τονίσω...
Να ομολογήσω ότι μπυροτουρισμό δεν έχω κάνει ακόμη. Αλλά όπου βρεθώ και όπου σταθώ προτιμώ τις ντόπιες μπύρες.

Raclettist είπε...

Mixo, γινόμαστε international από σήμερα χεχε...Η χρήση της Αγγλικής αποτελεί μέρος μιας υπόσχεσης που δώσαμε στην Kathi που μας φιλοξένησε στο Μόναχο.
Quadrupelius που έχεις χαθεί????

QUADRUPELIUS είπε...

Aγαπητέ raclettist τι μου θύμισες... Ανυπομονώ για το επόμενο μπυροταξιδάκι μας,το οποίο μάλιστα δεν αργεί. Φίλε mixo σου ερχόμαστε!!!! Καλή αντάμωση!

greektrappist είπε...

Έξοχα.
Και τώρα που θα πάτε στο Βερολίνο, χρειαζόμαστε λεπτομερή αναφορά για τις μπύρες που οι έπιναν τα μέλη της Στάζι. Στο κτίριο - μουσείο της Υπηρεσίας -δυστυχώς δεν πρόλαβα να το επισκεφθώ- υπάρχουν πολλά ποτήρια μπύρας σε έκθεση.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί Raclettist, Quadrupelius και Brewtus_Tripelius,

Εδώ και πολύ λίγο καιρό παρακολουθώ το blog σας, για να είμαι ειλικρινής, και από ότι κατάλαβα μετά από μια παύση κάποιον μηνών επανήλθατε και θα έλεγα σε μεγάλη φόρμα.
Στο τελευταίο σας post παρατηρώ πως ξεκινήσατε τα ταξίδια και έχετε σκοπό να περιπλανηθείτε Γερμανία, Βέλγιο και Γαλλία.
Θα ήθελα λοιπόν να σας προτείνω-προσκαλέσω και στην Ιταλία (ίσως στο μέλλον) και συγκεκριμένα στο Μιλάνο, όπου θα βρείτε ένα μικροζυθοποιίο, το “Birrificio di Lambrate” (http://www.birrificiolambrate.com/) με την δική του ιστορία.
Ο λόγος για τον οποίον σας γράφω: πριν το καλοκαίρι οργάνωσα για το Birrificio μια ελληνική βραδιά με ελληνική κουζίνα. Ο μάγειρας ήμουν εγώ. Τα “παιδιά” (οι ιδιοκτήτες) έμειναν ευχαριστημένοι και μου πρότειναν να επαναλάβουμε το event. Μου ζήτησαν συγκεκριμένα να οργανώσουμε την δεύτερη ελληνική βραδιά την ημέρα που θα παρουσιάσουν μια νέα μπύρα, μια imperial stout και συγκεκριμένα να ετοιμάσω ορισμένες γεύσεις που να περιέχουν αυτή την μπύρα.
Μια ερώτηση λοιπόν: ποια ελληνικά φαγητά θα ταίριαζαν με μια τέτοια είδους μπύρα; Πού θα μπορούσα να βρω μερικές ελληνικές συνταγές που να συνδυάζουν στη μαγειρική την μπύρα;
Θα εκτιμήσω κάθε απάντησή σας.
Σας περιμένω στο Μιλάνο.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Raclettist είπε...

Φίλε Μιλτιάδη, η πρόταση σου είναι εξόχως δελεαστική. Κρίμα που δεν σε γνωρίζαμε πέρυσι όταν και επισκεφτήκαμε το Μιλάνο. Ο greektrappist είναι Ιταλός, οπότε σου προτείνω να μας επισκέπτεσαι συχνά, άλλωστε σκοπεύω να αναφερθώ στη διαμονή μας στο Μιλάνο άμεσα. Θα είναι χαρά μας, να μας στείλεις ανταπόκριση από τα μπυροτεκταινόμενα στο Μιλάνο, την οποία και θα θέλαμε να δημοσιεύσουμε.

Mixos είπε...

Φίλε Quadrupelius ... αυτή είναι είδηση ...
Άντε να ανεβαίνουμε.. γιατί πράγματι το μπυροταξιδάκι μας στην όμορφη Μπρουζ ... δεν αργεί ...
και εμείς οφείλουμε να είμαστε ανεβασμένοι από τώρα!!
Βέβαια ελπίζω και εύχομαι να ανταμώσουμε πρωτύτερα στην πρωτεύουσα, όπου θα καταστρώσουμε τα πλάνα μας !! Μέχρι τότε, αναμένουμε τη συνέχεια των μπυροπεριπλανήσεων δια στόματος Raclettist ... Να υποθέσω πως το επόμενο κείμενο θα παίξει στα Γαλλικά ???

greektrappist είπε...

@filos miltiadis

Σ' ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Κάποια στιγμή θα βρεθούμε στο Μεδιολάνο ξανά και τότε ίσως περάσουμε καμιά βόλτα.
Τώρα για τη μαγειρική.
Πρώτα απ'όλα φαντάζομαι ότι θα ξέρεις ότι μία Imperial stout έχει αρκετές διαφορές από μία απλή stout, όπως η γνωστή βρετανική Guinness.
Οι 2-3 αμερικάνικες stout που έχω δοκιμάσει εγώ είναι σκούρες σαν μαύρη σοκολάτα, αρκετά πηχτές, με πολύ αλκοόλ και γλυκόπικρες. Ετσι είναι και δύσκολη μπύρα για μαγειρική. Στη θέση σου θα δοκίμαζα μία imperial stout ως συνοδευτικό σε πιάτο με ψητό χοιρινό και αν έβλεπα ότι ταιριάζει, θα τη δοκίμαζα με το μαλακό στη μαγειρική με αυτό το είδος κρέατος και σιγά σιγά θα προχωρούσα αν έβλεπα ότι με παίρνει.
Λένε μερικοί ότι οι "πιο μαγειρικές" μπύρες είναι οι lager και κάποιες ale. Oι Belgian ale, οι porter και οι stout είναι πιο δύσκολες στο συνταίριασμα, φαντάζομαι όμως ότι ένας μάγειρας ίσως μπορέσει να "βγάλει λαγό" με αυτές αν έχει χρόνο και διάθεση, αφού είναι μπύρες με αρκετές ιδιαιτερότητες.
Στη βόρειο Ιταλία ίσως να είναι καλή επιλογή κάποιες lager ετικέτες της Menabrea, αλλά και της Moretti, που ανήκει στη Heineken. Eνδεχομένως αυτές οι μπύρες να ταιριάζουν περισσότερο με την ελληνική κουζίνα.
Καλή επιτυχία στα συναρπαστικά σου πειράματα!

@mixos
Δεν έχεις βρεθεί στο Au Trappiste εν Παρισίοις όταν ο racclettist παραγγέλνει μπύρα γαλλιστί. Οι ουρές γυναικών που σχηματίζονται από τα σεξουλιάρικα γαλλικά του φτάνουν μέχρι τη Notre Dame:)

Raclettist είπε...

Greektrappist σε ευχαριστώ, τα παραλές όμως. Η αλήθεια είναι ότι την γαλλική την έχουμε μέχρι ενός σημείου, ικανού να μας αποφέρει τα αναγκαία προς τέρψιν του...ουρανίσκου! Μιας και το κατέχεις το χοιρινό με stout, πότε να περιμένω πρόσκληση..??
Mixos, ξέρεις πολύ καλά ότι είσαι ευπρόσδεκτος ανά πάσα στιγμή στην πόλη μας. Όσο για το Βέλγιο, από ξεναγό-μεταφραστή μπορείτε να μείνετε ήσυχοι, τουλάχιστον μέχρι την 4η ή 5η μπύρα, μετά δεν εγγυώμαι.
Θα φροντίσω να ανέβει post και στα γαλλικά, αν και θα χρειαστώ τη βοήθεια της Θείας Δέσποινας στο Παρίσι οπότε να το αναμένετε περί τα τέλη Νοέμβρη.

xylokopos είπε...

εντάξει, μπύρα/λουκάνικο πρωινό ΚΑΙ περιήγηση δείχνει δύναμη χαραχτήρα, εγώ την τελευταία φορά που ξεκίνησα τη μέρα με μπύρα, στο ίδιο σημείο με βρήκε το γέρμα του ήλιου. Πάντως σταρένια+βουρστ, άμα κακοχωνέψεις κάνει χάλια δυσπεψία, όπως και γκίνες+ κεμπάπ, κεσαδίγιες+λάγκερ και άλλοι κακοί συνδυασμοί. Επίσης, η γαλλία δεν είναι για μπύρες, την αράζεις, παραγγέλνεις un demi και σου δίνουν μια μαλακία ποτηράκι των 330μλ και αισθάνεσαι τον αντρισμό σου πρωκτοσπρωγμένο.

το βιντεάκι με συγκίνησε με τον επαγγελματισμό και τη σοβαρότητά του - η δίψα θέλει τέτοια ταχύτητα.

Nίκος Μαυρής είπε...

@ Racletist & Mixos: Αν περιμένετε παιδιά να βγάλετε άκρη με γαλλόφωνο μεταφραστή στη Μπρούζ, καήκατε. Οι Φλαμανδοί είναι σωβινιστές και ορκισμένοι εχθροί των γαλλόφωνων Βαλλώνων.
Απεχθάνονται τη γαλλική, αν και την μιλούν οι περισσότεροι αν χρειαστεί.

Πάντως ναι, στους καταλόγους τους, έχουν συνήθως φλαμαδικά και γαλλικά, αν και σε πολλά μαγαζιά οι κατάλογοι είναι γραμμενοι και στα Αγγλικά, τα οποία βέβαια τα μιλάνε όλοι φαρσί.

greektrappist είπε...

Eγώ πάντως θυμάμαι καλύτερα τα Γαλλικά μου μετά την 4η - 5η μπύρα.
Μάλιστα έχω την εντύπωση ότι ακόμη και οι Φλαμανδοί τότε με καταλαβαίνουν καλύτερα:)